انقلاب ما انقلابی مکتبی بود که بنا داشته و دارد قوانین، مقرارات و برنامه های مدیریتی کشور را با توجه به اصول و آموزه های مکتبی تنظیم و پی‌ریزی کند. اینکه تا چه حد می توانیم در این راه موفق باشیم و نقص در کارمان نباشد بستگی به عزم و اراده ما دارد نه اینکه آموزه های مکتبی دچار نقص و کمبودی باشند.
 
پس سوال اساسی این است که راهبری جامعه ‌با آموزه های مکتبی و دینی امکان پذیر است؟ پاسخ مثبت بود. این امکان وجود دارد و آنجا که ما اینگونه عمل کردیم بهترین بازخورد را دریافت کردیم و آنجا که نتوانستیم یا نخواستیم به آموزه های دینی عمل کنیم به چشم دیدیم که نقایص بزرگی در کار ما وجود دارد و از کارهای‌مان نتایج خوبی نگرفتیم. در کنار این موضوع که باید هر یکی از مهمترین دغدغه ‌های علاقه‌مندان به اسلام و انقلاب ریزش انقلابیون بوده و هست.

اینکه انتظار نداشته باشیم ریزشی رخ ندهد، انتظار به‌جایی نیست اما کمیّت و کیفیّت آن نباید آسیب‌زا باشد. اگر از این موضوع نگرانی داریم باید دلایل ریزش را بشناسیم و با کار و تلاش علمی و عملی از آن جلوگیری کنیم. یکی از دلایلی که باعث ریزش می ‌شود، اعتقادات ضعیف افراد است.

رهبر معظم انقلاب در این ‌باره می‌گوید: «ریزش‌ها یکی از آسیب ‌های هر انقلابی است که به‌ ویژه جوانان مؤمن و انقلابی را تهدید می‌ کند. اصلی‌ ترین ریشه این ریزش‌ها، عمیق نبودن معارف اسلامی در دل و ذهن انسان است. انس با صحیفه سجادیه و تدبر در آن از این منظر نیز بسیار ضروری است. زیرا صحیفه سجادیه پر از معارف دینی است. با این کار بنیه‌ دینی و انقلابی خودتان را هم محکم می ‌کنید. جوان ما اگر بنیه دینی‌اش مستحکم باشد، خیلی از این کسانی ‌که... مشغول تلاشند برای منحرف کردن ذهن ‌ها به سمت ‌های گوناگون، وقتی دیدند جوان ما محکم است، می ‌کشند کنار.»(۱۳۸۷/۰۲/۱4)

صحیفه سجادیه پس از قرآن و نهج البلاغه می ‌تواند منبعی مهمی در محکم شدن و مستحکم ماندن در اعتقادات باشد. اگر از این منبع مهم برای تبیین و توسعه معارف، اعتقادات و اخلاق استفاده شود، علاقه به انقلاب و آرمان ‌های انقلابی هم زیاد می‌ شود. در صحیفه سجادیه زندگی را در مسیر حقیقی خودش پیدا می ‌کنیم و می ‌توانیم بدون افراط و تفریط به سمت اهداف عالی و مقدس اسلامی برویم.

اصلی‌ترین مشکلات انسان در دنیا این است که بدون اتصال به علوم الهی ناب می ‌خواهند راه خود را پیدا کنند و در این مسیر با هزاران طرح، ایده و سخن مختلف مواجه می ‌شوند. همان طور که در صحیفه سجادیه در مورد خود شناسی و خود دوستی مطالبی وجود دارد، انسان ‌ها نیز در این مورد مطالب زیادی ارائه کرده‌اند. تفاوت خودشناسی در مکاتب غیرالهی با مکتب اسلام این است که در آنجا هر انسانی با نگاه خودش، اقتضائات و محدودیت ‌های انسانی خودش، تمایلات و انگیزه‌ های خودش، انسان را بررسی می ‌کند و مطالب هم استدلال و استخراج می ‌کند و انسان را برای انسان شناسی راهنمایی می‌ کند! انسان در اینجا با انسانی مواجه است که خودش غرق در نقص است و نمی‌تواند برای یک زندگی بی‌نقص طرحی ارائه دهد و آنجا با خداوندی مواجه هستیم که خودش انسان را آفریده و به تمام خصوصیات انسان آگاه است.

در مکتب اسلام، انسان توسط خالق انسان معرفی می‌شود و کسانی ‌که به وحی و حقیقت دین متصل هستند اجازه دارند درس خود شناسی و انسان شناسی بگذارند که همان اهل بیت(علیهم السلام) هستند. امام سجاد(علیه السلام) در صحیفه سجادیه مباحثی را در قالب دعا آورده‌اند که می ‌تواند دنیا و آخرتی غرق در سعادت را برای انسان‌ ها رقم بزند. مباحث صحیفه سجادیه را می ‌توانیم از خود شناسی و خود دوستی آغاز کنیم تا برسد به تمایلات انسان، شناخت آن و نحوه مواجه با این تمایلات؛
 
مسیر صحیفه سجادیه در مورد خود دوستی این است که انسان‌ها بیش از همه خود را دوست دارند که اگر این خود دوستی در مسیر صحیح هدایت شود، انسان را به کمال، سعادت و... می‎رساند ولی اگر در مسیر صحیح آن هدایت نشود، به سقوط اخلاقی منجر می‎شود و موجب حرص، غرور و خود پرستی می‎شود. بحث مهم بعدی خداخواهی و خداجویی در صحیفه سجادیه است. از آنجا که انسان‌ها فطرتاً خداجو هستند و هرچقدر از راه اصلی منحرف شده باشند، باز هم فطرت آنها خدا را می‎طلبد باید این خداشناسی به حقیقت نزدیک باشد و به اعتقاد راسخ و ایمان استورا نتیجه دهد. امام سجاد(علیه السلام) در صحیفه سجادیه، در دعای20، 21، 28، 50 و... به این ویژگی فطری انسان می‌پردازد. این توجه به خدا و گرایش فطری که در انسان وجود دارد برای خداشناسی باید به کنترل رفتار و ارتقای کیفیت زندگی دنیایی و آخرتی بیانجامد.
 
دیگر خصوصیت مهم صحیفه سجادیه پس از روان بودن و قابل فهم بودن برای همه انسان‌ها این است که راه‌کارهای زندگی موفق و مترقی را هم ارائه می‌دهد و قدم به قدم انسان را راهبری می‌کند. کسانی ‌که امروزه در حوزه مسائل روانشناسی، انسان شناسی، عوامل و اسباب موفقیت و سبک زندگی یا همان لایف استایل در دنیا مطرح هستند و درآمدهای بسیار زیادی هم دارند اگر با معارف دین در مورد زندگی خصوصا معارف بلندی که صحیفه سجادیه وجود دارد آشنا می‌شدند، قلم‌ها را می‌شکستند و کتاب‎‌های‌شان را آتش می‌زدند و از نو با نشستن در درس دین و مکتب به شناخت زندگی و انسان می‌ پرداختند.
 
امام سجاد(علیه السلام) هرگز بدون راه‌کار مناسب و صحیح مطلبی را در ادعیه و سخنان خود نمی‌آورند. ایشان خداشناسی را مایه شرافت انسان می ‌دانند و انسان را به عبد بودن و مطیع بودن امر می ‌فرمایند. یکی از مسائلی که در مباحث مدیریت رفتار و سبک زندگی مدیریت رفتار است اما اینکه این مدیریت چگونه باشد و تا چه سطحی ادامه بیابد مسئله مهمی است که غیرمکتبی‌ها نمی ‌توانند آن را به درستی تبیین کنند. خصوصیت مهم صحیفه سجادیه این است که هر فکر و فعلی را با اتصال به خدا توصیه می‌کند و این ارتباط را دلیل هر موفقیتی معرفی می‌ فرماید.
 
این که انسان خودش را بنده خدا بداند و هر لحظه از خداوند کمک بگیرد می‌ تواند در فعالیت ‌های انقلابی هم اثر بگذارد و از ریزش ‌ها به ‌واسطه برخی اشکالات و سختی ‌ها جلوگیری کند. مفاد درسی صحیفه سجادیه باید در آموزشگاه ‌ها، در میان دانشجویان و حوزویان، در میان مردم و مسئولان جاری باشد و همه امّت راه‌کارهای زندگی شخصی، جمعی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی خود را از آموزه‌های مکتب استخراج نمایند.